دیکشنری های انگلیسی به فرم های گوناگون هم به صورت چاپی و هم به صورت الکترونیکی در بازار فراوانند. بعضی از آنها رایگان هستند و برای استفاده از خیلی‌های آنها هم باید مبلغی پرداخت کنید. دیکشنری ها از نظر سختی و آسانی هم متفاوت بوده و برای افراد در سطوح مختلف انگلیسی طراحی شده‌اند.

زبان انگلیسی پرکلمه ترین زبان دنیا است و روز به روز به تعداد این کلمات اضافه می‌شود. از طرف دیگر هیچ کس حتی یک انگلیسی زبان بومی (Native) هم نمی‌تواند ادعا کند که تمام این کلمات را بلد است، به همین خاطر است که اهمیت داشتن یک واژه نامه (Dictionary) خوب دوچندان می‌شود.

در این نوشته تلاش کرده‌ایم این موضوع را از جنبه‌‎های مختلف آن بررسی کنیم و در نهایت بتوانیم بهترین و مناسب‌ ترین دیکشنری را برای خود انتخاب کنیم.

از دیکشنری های دو زبانه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) استفاده کنیم یا یک زبانه (انگلیسی به انگلیسی)؟

روشن است که هدف اصلی ما از استفاده از دیکشنری، فهمیدن معنی کلمات است! به همین خاطر خیلی از ما از همان ابتدای کار راه آسان‌تر را انتخاب کرده و یک دیکشنری انگلیسی به فارسی مثل FastDic روی موبایلمان نصب می‌کنیم.

خوبی این دیکشنری ها این است که در آنها می‌توانید معنی کلمه مورد نظرتان را به سرعت پیدا کنید و گوشی شما هم طبیعتا همیشه در دسترس شماست.

اما صبر کنید! از قدیم گفته‌اند که آسان‌ترین راه، لزوما بهترین راه نیست. 

به صورت کلی، استفاده از دیکشنری‌ های دو زبانه را به زبان آموزان توصیه نمی‌کنیم و برای این حرف دلیل داریم:

دیکشنری های دو زبانه، ذهن شما را تنبل می‌کنند.

در آزمون‌ های بین المللی مثل آیلتس یا PTE، شما حق استفاده از دیکشنری را ندارید و همیشه هم کلماتی در متن‌های قسمت Reading این آزمون‌ها وجود خواهند داشت که شما معنی آنها را نمی‌دانید. به همین خاطر یکی از مهم‌ترین مهارت هایی که در یادگیری زبان انگلیسی باید تقویت کنید، توانایی حدس زدن معنی کلمات با توجه به مفهوم کلی جمله یا موضوع مورد بحث است.

در طول دوره آموزش زبان انگلیسی، ذهن شما باید یاد بگیرد این کار را به خوبی انجام دهد. استفاده از دیکشنری های دو زبانه مجال فکر کردن و فعالیت ذهنی را از شما گرفته و تنها یک کلمه فارسی به شما تحویل می‌دهد که شاید لزوما معنی مورد نظر هم نباشد. این خود دلیل دوم برای عدم استفاده از این دیکشنری ها است:

دیکشنری های انگلیسی به فارسی، لزوما معنی درست کلمه را به شما نمی‌دهند.

هر کلمه انگلیسی را که در این دیکشنری ها جستجو کنید، تعدادی کلمه فارسی روبروی آن ردیف خواهند شد که همگی هم معنی آن کلمه اصلی هستند! در زبان انگلیسی، بسیاری از کلمات معنی‌های متفاوت دارند و چون ذهن شما احتمالا به خاطر استفاده از این دیکشنری‌ها کمی تنبل شده، ممکن است نتوانید تشخیص دهید که کدام معنی با جمله یا متنی که دارید می‌خوانید همخوانی دارد.

جدا از این موضوع، بسیاری از این دیکشنری ها اشکالات معنایی خود را هم دارند و به همین خاطر احتمال اشتباه در درک معنی کلمه مورد نظر وجود دارد.

دیکشنری های دو زبانه به شما یاد نمی‌دهند چطور از کلمه مورد نظر استفاده کنید.

به باور ما و بسیاری از موسسات معتبر و استادان زبان انگلیسی، شما زمانی یک کلمه را یاد گرفته‌اید که بتوانید با آن به شکل صحیح جمله بسازید. در غیر این صورت، فقط دارید تعدادی کلمه بی مصرف حفظ می‌کنید که دیر یا زود از ذهن شما خواهند پرید.

یک دیکشنری خوب و استاندارد، شامل تلفظ صحیح کلمه (Pronunciation)، نوع کلمه (Part of Speech)، تک تک معنی های مختلف آن به همراه مثال، اصطلاحات (Idioms) مرتبط، کلمات هم معنی و متضاد و مرتبط (Thesaurus)  و احتمالا نکات گرامری است. دیکشنری‌ های یک زبانه معروف مثل آکسفورد، لانگمن و کمبریج تمام این ویژگی‌ها را داشته و از ابتدا تا انتهای مسیر یادگیری یک کلمه جدید همراه شما هستند.

متاسفانه تقریبا هیچ یک از دیکشنری های انگلیسی به فارسی این ویژگی ها را ندارند. تنها چیزی که در این دیکشنری ها گیرتان خواهد آمد تعدادی کلمه فارسی است که معلوم هم نیست چقدر درست باشند.

پس نتیجه می‌گیریم که در یادگیری زبان انگلیسی، باید از یک واژه نامه انگلیسی به انگلیسی استفاده کنیم. در نتیجه، سوال بعدی که پیش می‌آید این است که…